به نام خدای سبحان - سلام علیکم
نکاتی از جزء شانزدهم قرآن کریم برای تبرّک تقدیم می‌شود:
1 - در آیه 103 سوره مبارکه کهف فرمود : (قُل هَل نُنَبِّئُکُم بِالأخسَرینَ اَعمالاً) یعنی بگو آیا به شما خبر دهم که زیانکارترین مردم کیست؟ و سپس در آیه بعد فرمود : (الذینَ ضَلَّ سَعیَهُم فِی الحَیوةِ الدُّنیا وَ هُمیَحسَبُونَ اَنَّهُم یُحسِنُونَ صُنعاً) یعنی آنانکه در زندگی دنیا تلاششان نابود و گُم می‌شود در حالی که می‌پندارند کار شایسته و نیک انجام می‌دهند. برابر روایت معلوم می‌شود اگر انسان از راه علوی دست بردارد اعمالش بر باد می‌رود و خدا نکند که انسان در این گمراهی باشد که خود را حق بپندارد حال آنکه در مسیر باطل است.
2 - اینکه در آیه 17 سوره مبارکه مریم فرمود : (فَتَمَثَّلَ لَها بَشَراً سَویّاً) یعنی فرشته در لباس انسان مقابل حضرت مریم نمایان شد و آن حضرت با چشم دنیوی او را دید ولی دیگران نمی‌دیدند، نشان می‌دهد که می‌شود در معراج هم پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله با چشم دنیوی (در بیداری) ارواح انبیاء و آیات الهی را دیده باشد.
3 - از آیه 96 سوره مبارکه مریم که فرمود : (اِنَّ الذینَ آمَنُوا وَ عَمِلوُا الصّالِحاتِ سَیَجعَلُ لَهُمُ الرَّحمانُ وُدّا) یعنی کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند به زودی خدای رحمان برای آنان محبتی (در دلها) قرار می‌دهد، معلوم می‌شود اولاً کلید محبوب شدن میان مردم در ایمان و عمل صالح است نه فال گرفتن و سرکتاب باز کردن و نظایر آن و ثانیاً محبوبیت دست خدا است.
امید که در روز شانزدهم ماه مبارک رمضان موفق به تلاوت این جزء نورانی شویم.
و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین
منبع : منبر اینترنتی / http://cmenbar.ir