به نام خدای سبحان - سلام علیکم
در این ماه به فضل الهی به شرح فرازهایی از مناجات شعبانیه با کمک دو کتاب (شُکوه نجوا) و (نجوای عارفانه) حضرات آیات مصباح یزدی و تحریری می‌پردازیم.
15 - اِلهی اِن عَفَوتَ فَمَن اَولی مِنکَ بِذلِکَ (خدایا اگر گذشت کنی (عَفوی در کار باشد)، چه کسی از تو سزاوارتر به آن است؟)
در این فراز در قالب مناجات به انسان‌ها آموزش داده شده که چگونه از خدای سبحان عفو و گذشت را درخواست کنند.
درخواست عفو از خدای سبحان دو نوع دارد. یکی آن است که انسان بر جنبه قابِلی خود تأکید و خود را واجد استحقاق برای عفو الهی بداند. در نوع دیگر، عفو را به جنبه کمالی حضرت حق نسبت داده و چون خود را شایسته عفو الهی نمی‌داند، همه کمالات را به خدای سبحان نسبت داده و به این طریق در مقام نیازمندی، از خدای سبحان می‌خواهیم ما را مشمول عفو خویش گرداند.
از عبارت (اَولَی) در این فراز معلوم می‌شود که همه کمالات از جمله عفو، اولاً و بالذات از خدای سبحان انتظار می‌رود و لذا در آن دو نوع درخواست، دومی شیوه درستی است.
و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین
منبع : منبر اینترنتی / http://cmenbar.ir